Naam: Michiel Kersten
Leeftijd: 50
Huidige functie: hoofd informatie en communicatie van Frans Hals Museum/De Hallen Haarlem
Vorige functie: hoofdconservator Gemeente Musea Delft
Laatste culturele activiteit: met de kinderen naar de Wonderkamers in het Gemeentemuseum in Den Haag.
Laatste vrijetijdsactiviteit: de wekelijkse schaatstraining met de IJclub Haarlem.
Wat is de belangrijkste reden geweest om lid te worden van het ACMC?
Vanzelfsprekend: voor contact met culturele en vooral museale marketeers, en om op de hoogte te blijven van actuele ontwikkelingen.
Welke nuttige ervaringen heb je binnen het ACMC opgedaan?
Enkele jaren geleden heb ik met veel plezier de (kleine) themabijeenkomsten (Kijkje in de keuken) van het ACMC bijgewoond. Ik vond dat een mooie, elegante formule: bondige bijeenkomsten aan het eind van de middag over een specifiek onderwerp met een niet al te groot gezelschap.
Hoeveel jaar ben je al lid?
Een jaar of vijf.
Welke direct toepasbare en nuttige info heb je tijdens het ACMC congres Wat nou publiek?! opgedaan?
De lezing van Pieter Paul Verheggen van Motivaction was een eye-opener: ik heb altijd het idee gehad dat de toekomstperspectieven voor de (kunst)musea door de toenemende vergrijzing buitengewoon positief waren. Verheggen maakte duidelijk dat de vergrijzing verhoudingsgewijze vooral plaats vindt in sociale milieus die traditioneel niet of weinig naar musea toegaan. De implicaties van deze constatering zijn enorm vrstrekkend voor de musea: juist in het segment dat tot grotere bezoekersaantallen zou moeten leiden, lijken de grenzen van de groei in zicht. Het maakt duidelijk dat musea juist voor dit segment extra hun best moeten gaan doen en niet op hun lauweren kunnen rusten. Daarbij is het bemoedigend dat, zoals Adjiedj Bakas vertelde, waarden als nostalgie, heimwee en authenticiteit nog belangrijker worden; waarden waar de musea naadloos mee uit de voeten kunnen, met name in het ontwikkelen van tentoonstellingen, publieksbegeleiding en communicatie voor deze oudere publieksgroep.
Wat zie je als de belangrijkste trend binnen je vakgebied/beroepspraktijk van cultuur, vrijetijd en marketing ten aanzien van het thema van het congres en meer in het algemeen?
De vergrijzing stelt de (kunst)musea voor een grootse uitdaging. Hoewel Verheggen met zijn onderzoek ongebreideld optimisme over de marktomvang tempert, geeft de vergrijzing toch ongekende groeimogelijkheden. Veel museale marketeers zijn daarvan ook wel overtuigd, maar het is de vraag of de musea deze marktkansen zullen grijpen. De grootste drempel blijft de ambivalente houding van de musea ten opzichte van de senioren: door de bank genomen willen (kunst)musea jong, trendy en hip zijn. Het is mijns inziens deze ambivalentie die de musea de das om doet. Het wordt hard tijd dat meer vernieuwende denkkracht gefocust wordt op klantgerichtheid, productvernieuwing, en waardecreatie voor oudere publieksgroepen. En dat gaat verder dan een arrangementje met koffie en gebak en een leuk kortingstariefje. Laten de musea trouwens eindelijk eens ophouden om zo vaak en zo enthousiast het prijsinstrument in te zetten! Veel belangrijker voor marketingsucces is dat deze oudere doelgroepen zich serieus genomen voelen, gewaardeerd worden en merken dat het museum oprecht blij is met hun bezoek. En dat is nu juist waar het aanschort. De mpris waarmee deze doelgroep wordt bejegend is schrijnend!
Wat vond je van de weergave van het congres in Adformatie?
In dit artitkel wordt de eeuwige stammenstrijd tussen de conservatoren en museale marketeers weer eens uit de kast gehaald. Er ontstaat een beeld van de marketeer die als nobele Don Quichot strijdt tegen de conservatoren om nieuwe, politiek correcte doelgroepen binnen te halen. Ik herken mijzelf totaal niet in die rol. Een marketeer is geen sociaal gengageerd opbouwwerker. Zijn creatieve taak is het museum te verkopen. Daarbij mag hij zich gelukkig prijzen te mogen werken voor een missionaire organisatie: een organisatie die (voor wat betreft de kunstmusea), de beeldende kunst en zijn ontwikkeling centraal stelt en dat aan zo veel mogelijk mensen wil laten zien. Een museaal marketeer moet zijn denkkracht gebruiken om relevante publieksgroepen bij een tentoonstelling te bedenken, en niet andersom. Hierbij is het nog steeds handig en vooral effectief om niet al te exotisch te worden. De marketinglessen van Ansoff en zijn matrix zijn nog steeds een prima leidraad: als je niet al te veel geld hebt, kun je beter investeren in de vergroting van je bestaande doelgroep, dan veel tijd en geld in marktontwikkeling.
Wel wordt het tijd voor marketingvernieuwing waarbij de musea, zoals Steven Hodes terecht opmerkt, naar de klant moeten gaan en de buitenruimte moeten opzoeken. Het zou mooi zijn als de musea ook hun arty farty-communicatie in de prullenbak laten verdwijnen en voor eens en voor altijd stoppen met het slechten van drempels door het aanbieden van gratis vervoer naar het museum, gratis entree, gratis drankje, gratis boekje, gratis rondleiding: je bent eigenlijk gek als je nog betaalt!!
Naam: Silvia van der Heiden
Leeftijd: 38
Huidige functie: hoofd publiciteit & marketing van de Stadsschouwburg Amsterdam
Vorige functie: Senior adviseur marketingcommunicatie bij communicatieadviesbureau Schoep & Van der Toorn (tegenwoordig Pleon)
Laatste culturele activiteit: Herfstsonate in de Stadsschouwburg
Laatste vrijetijdsactiviteit: naar Artis met de kids
Wat is de belangrijkste reden geweest om lid te worden van het ACMC?
Kennisverbreding en -verdieping.
Welke nuttige ervaringen heb je binnen het ACMC opgedaan?
Ik bezoek jaarlijks het ACMC congres. Tot mijn spijt heb ik verder nog weinig gedaan met de mogelijkheden die ACMC biedt.
Hoeveel jaar ben je al lid?
Twee jaar
Welke direct toepasbare en nuttige info heb je tijdens het ACMC congres Wat nou publiek?! opgedaan?
Eigenlijk meer een bevestiging van iets wat ik al wist: de vijftig plusser van nu is niet langer de slechts in conventionele kunst genteresseerde opa of oma, maar een vlotte, zich breed orinterende man of vrouw die ook graag naar experimentele voorstellingen gaat. En wat doen we daar in de schouwburg mee? Ook ouderen attenderen op voorstellingen van bijvoorbeeld Wim Vandekeybus of het Toneelhuis.
Wat zie je als de belangrijkste trend binnen je vakgebied/beroepspraktijk van cultuur, vrijetijd en marketing ten aanzien van het thema van het congres en meer in het algemeen?
Een van de vele belangrijke trends: het last minute kopen van kaartjes verdringt abonnementenverkoop. Hoewel dit in de Stadsschouwburg Amsterdam al langer het geval was (bij sommige voorstellingen wordt maar liefst 50% van de kaarten op de avond zelf verkocht!) hoor ik nu ook van theaters uit het land dat de abonnementenverkoop terugloopt en veel bezoekers pas later in het seizoen losse kaarten kopen. Dit geldt niet alleen voor jongeren, maar ook voor (de hierboven beschreven vlotte) vijftig plussers. Als marketeers zullen we meer in moeten gaan spelen op deze gedragsverandering bij ons publiek.
Wat vond je van de weergave van het congres in Adformatie?
Zowel het verslag in Adformatie als de slotdiscussie deden geen recht aan de kennisuitwisseling die tijdens de workshops plaatsvond. Ik kwam een stuk positiever van het congres vandaan: genspireerd door mijn collegas en vol goede moed voor de toekomst. De vijftigers van nu zijn de komende twintig jaar mijn publiek en met een almaar stijgend aandeel van jonge bezoekers in de schouwburg heb ik een zonnig perspectief.
