Het gaat bij het kopen van een brood niet meer om de vraag of het je honger zal stillen, maar of je iets kunt beleven. Het gaat bij het kiezen van een hotel niet om de vraag of het bedden op de kamers zal hebben, maar om de beleving van degene die erin lag. Voelde hij zich een koning te rijk? Het gaat bij het kopen van een auto niet meer om de vraag of die je zal vervoeren het gaat erom of die je in vervoering zal brengen.
De emotiemarkt heeft vooral kansen in de dienstensector. En al helemaal als je de markt kunt bedienen, dienen kansen zich aan. En bedienen is geen loos woord juist nu.
De markt ontwikkelt zich. Is onderhevig aan trends. De consument is inmiddels consumens geworden. Van kickzoeker is hij respectzoeker geworden. Bij alles wat hij koopt of kiest, speelt de overweging of het bij hem past. Of de aankoop zal helpen om hem op de kaart te zetten, toegang zal verschaffen tot gewenste werelden, groepen, netwerken. Hij wil respect, hij wil niet niemand zijn, hij wil gezien worden. Uit een wereld van call-centers, wachtlijsten, wachtrijen, grofheden, pesten, zinloos geweld, yoghurtstraten en pasjescodes wil hij eventueel ontsnappen, een nieuwe wereld maken, zichzelf opnieuw uitvinden. Alles wat op de markt wordt aangeboden wat hem daarbij kan helpen, zal hij willen kiezen. Hij zal ook alles doen om het geheim te snappen van de toegangssleutel, de Emocode, en daarom tijdschriften, beurzen, evenementen, programmas scannen. Wat hebben de iconen aan, wat zegt men in geval van politiek correct, wat is done als je hiphopper bent en wat niet? Bij wie hoor je als je voor Apple en tegen Windows hebt gekozen?
Dat is het geheim van het succes van merken en merkbeleving, mode, life style artikelen. Dat verklaart waarom naast de filmster, de popartiest en de voetballer nu nieuwe beroepen met stip in de top-10 lijst van icons zijn binnengeslopen: de stylist, de kok en de plastisch chirurg. Dat verklaart het succes van make-overs, designhotels, gaming, (Second Life!), opleving en uitvergroten van rituelen, tv-formats als Idols en Dancing with the Stars en chatten met profielpages (met soms verzonnen identiteiten)…
Hoe kun je die markt bedienen? Door te geven wat het meest waard lijkt en wat het minst zakelijk wordt opgemerkt. En verhandeld. Respect. Waar dan ook, hoe dan ook. Door mensen een gevoel van waarde te geven. Als een zakelijke propositie.
Behalve met hardware (een brood is natuurlijk ook gewoon een combinatie van deeg, gist, water en boter) doe je dat vooral met stijl.
En met strategie. De strategie begint met inleving… letterlijk: volg de consumens als hij de straat op loopt. Wie wil hij zijn, hoe wil hij gezien worden? Wil hij wel altijd gezien worden? Wie wil hij worden in zijn nieuwe identiteit, zijn nieuwe leven, of de tijdelijke suggestie daarvan. Waar hoopt hij op? Bij wie of wat wil hij horen? Welke benadering zou een opkikker voor hem betekenen? Voor de korte termijn, voor de lange termijn? Als hij iets krijgt waar hij later over kan vertellen, scoort hij twee keer. De verteller krijgt immers aanzien…
Gastvrijheid, dienstbaarheid, respect. Dat is meer dan het neerzetten van twee vazen bloemen, of de ruimte volzetten met brandende kaarsen. Respect is iets van mens tot mens. Geven, beleven en inleven. Je kunt daarmee magie bereiken. Een gewenste transformatie creren. Simpel.
Daarom het voorbeeld van de Engel in Barcelona. Ik heb hem echt gezien: het is een wit gespoten, corpulente gestalte met een mollig gezicht, krullend haar (of is het een pruik?) en op de gebogen rug ontroerend onhandig opgebonden vleugels van echte zwanenveren.
In vele grote wereldsteden putten bepaalde jongeren zich uit in expressieve prestaties van verstilling. Zij verdienen geld op straat met de belofte van het wonder van beweging, tot leven komen, als zij geld ontvangen.
Als iemand geld werpt in de kartonen harpdoos van mijn engels, buigt hij.
Daar kom een oude vrouw aan gesloft. De Engel beweegt. Hij pakt met zijn witte handen haar schouders teder vast en terwijl zijn mollige zicht openbreekt in een intens lieve glimlach, glijden zijn vingers langs haar wangen, haar wenkbrauwen, haar slapen.
Hoe lang is het geleden dat deze vrouw zon liefdevolle streling op haar gezicht voelde? Wordt zij mooier, jonger, is zij het jonge meisje dat zij zelfs haast vergeten is?
Dit is een echte engel. Hij geeft haar een nieuwe jeugd en in ieder geval zowel aan haar als aan mij een verhaal.
En de engel zelf? Wie weet was hij gewoon een dakloze die een smachtende markt bediende en wat mij betreft blootlegde en daarmee verdiende.
