Handboek voor het leven
Het wordt beeldend kunstenaars wel heel gemakkelijk gemaakt. Er bestaat een woud aan beroeps- en belangenverenigingen, ondersteunende organisaties en service-instellingen. En nu is er, gek genoeg mede op initiatief van het Theater Instituut Nederland, een Handboek voor de Beroepspraktijk, een uitgave van de Federatie van Kunstenaarsverenigingen en FNV KIEM. Het idee is beeldend kunstenaars een richtlijn te geven hoe ze zich een plek op de arbeidsmarkt kunnen veroveren.
Aan het onderwerp scholing besteedt het Handboek ruimschoots aandacht. De tweede-fase studies zijn bedoeld voor afgestudeerde kunstenaars die hun ontwikkelingen verder willen verdiepen, niet alleen inhoudelijk, maar ook voor het leggen van de basis voor de eigen beroepspraktijk. Kunstenaars die op eigen initiatief activiteiten ontplooien om hun werk aan de man te brengen exposities regelen, opdrachten binnenhalen en uitvoeren, het maken van een catalogus) en daar succesvol in zijn, kunnen zich hij gebleken succes beroepen op betaalde adviseurs en hun tijd en aandacht richten op hun zogenaamde kerncompetentie, hun artistieke werk.
Ook voor gearriveerde kunstenaars blijft het Handboek een handig naslagwerk. De inhoudsopgave geeft een beeld van wat er tegenwoordig nodig is om je als artistieke onderneming te vestigen in Nederland: de onderneming, de markt, werkomgeving, scholing, administratie en sociale zekerheid, en auteursrechten vormen de belangrijkste kapstokken voor de dagelijkse praktijk van kunstenaars die het reguliere traject moeten doorlopen.
Ondanks de grote zorgvuldigheid die de redactie heeft betracht hij het samenstellen van dit handhoek, kunnen er geen rechten aan worden ontleend, aldus de inleiding.
Men is kennelijk alert voor al te daadkrachtige kunstenaars die hun rechten wat al te letterlijk nemen.
