Boek: Salto Humano

Waarom schrijft een organisatiepsycholoog een boek waarin het circus model staat voor de organisaties waarin we werken en de rol die we daarin vervullen? Het antwoord is nogal persoonlijk: auteur Roland Vermeylen heeft met zijn boek Salto Humano zijn fascinatie voor de positie van de underdog proberen te verwoorden. Aan die empathie dankt hij zijn sterke banden met de circuswereld. Circusmensen worden doorgaans beschouwd als mysterieuze buitenstaanders, met andere normen en gewoonten dan in de normale wereld. En de huidige jongeren zijn net als circusartiesten: vandaag zijn ze hier, morgen zitten ze weer in een andere show. Ze zijn steeds onderweg, met tijdelijke contracten op zak. Jongeren willen zich niet meer afhankelijk opstellen van uitwendige normen of een organisatie, en luisteren naar je eigen, unieke levensweg is daarbij een conditie. Jezelf kunnen realiseren, de passie die je beleeft aan je werk(omgeving), het samen excelleren met gelijkgezinden: het zijn noodzakelijke condities die een rol spelen bij het zoeken naar geschikt werk en bij de keuze om op dezelfde plek te blijven werken, meer nog dan hoeveel je verdient. Deze dynamiek geldt zowel voor individuen als voor groepen en organisaties.
Vermeylen onderbouwt zijn stelling met een veelheid aan voorbeelden uit de circuswereld en beschrijft daarbij vaak boeiende ontmoetingen die hij had met circusmensen. Hij spreekt met ontzag en liefde over het circus en weet de juiste balans te vinden tussen (management)theorie en praktijk. Het circus was altijd al een wereld waar artiesten uit de hele wereld samenwerkten, los van taal, huidskleur of godsdienst, en kan als pars pro toto uitstekend dienen om de continue veranderingen voor managers en werknemers beeldend in kaart te brengen.