Consument wil best extra betalen voor totaalconcept
Zojuist in de boekhandel: The Experience Economy: Work Is Theater & Every Business A Stage van B. Joseph Pine II en James H. Gilmore. In hun boek verwelkomen de auteurs de zogeheten experience economy. Na de fase van producteconomie en diensteneconomie komen we terecht in de beleveniseconomie. Meer nog dan het origineel (product of dienst) zal de toegevoegde waarde van de totale belevenis voor ons een rol gaan spelen.
Het motto van Pine II en Gilmore is duidelijk. Voor een uitgekiend totaalconcept zijn gasten bereid zelfs vooraf (extra) entreegeld te betalen.Voorbeelden van bedrijven die de belevenis meer accentueren dan de te verkopen producten zijn de Niketowns, het New Yorkse themarestaurant Mars 2112 en, in eigen land, boekhandel De Drukkerij in Middelburg.
In de opkomst van de beleveniseconomie zitten twee interessante onderwerpen voor theaters. Als every business a stage gaat worden, wat betekent dat dan voor het theater (th stage) zelf? En als het bedenken van concepten voor totaalbeleving zo’n vaart gaat nemen, welke rol kan de culturele ondernemer zelf daarin dan vervullen?
Als de consument van de toekomst steeds meer waarde gaat hechten aan de beleving en aan theatrale aspecten, dan zal een theater in het aanbieden van zijn producten ook meer van zichzelf moeten laten zien. Een prachtige voorstelling spoort niet met een rij wachtenden voor de kassa, het buffet en het toilet. Een warme, muzikale sfeer in een concertzaal strookt niet met de aanblik van een polonaise naar de garderobe in een kille foyer, direct na afloop. Hier ligt een mooie taak voor culturele ondernemers om van theaterbezoek een echte belevenis te maken. Volgens Pine II en Gilmore kan je daarvoor, als je het goed aanpakt, zelfs extra entreegeld vragen.
Overal in het land zitten vertegenwoordigers van het bedrijfsleven in de besturen, raden van commissarissen of adviescommissies van theaters en concertzalen. In het komende decennium zal hierin, juist door de opkomst van the experience economy, een omgekeerde beweging plaats gaan vinden. Theaterdirecteuren zullen zitting krijgen in de raad van commissarissen bij de Efteling
of Walibi, een concertzaalmanager wordt adviseur van Free Record Shop, een artistiek leider zet als interimmanager een afdeling in de Bijenkorf opnieuw in scene, de publiciteitsmanager zet voor een uitgever een nieuw blad in de markt.
Culturele ondernemers die hun adviezen serieus omzetten in produkten en diensten in de niet-culturele wereld, zien hun werkgebied flink uitbreiden. Dit leidt dan absoluut tot een kruisbestuiving met andere creatieve, innovatieve en ondernemende organisaties, wat zijn positieve weerslag zal hebben op de toekomst van de culturele ondernemingen. Rick van der Ploeg, B. Joseph Pine II en James H. Gilmore, bedankt voor de inspiratie!
The Experience Economy: Work Is Theater & Every Business A Stage van B. Joseph Pine II en James H. Gilmore, Harvard Business School Press.
