Fruud is een figuurtje dat geheel uit sinaasappels bestaat. Hij is te vinden op zijn eigen website: www.vitamineT.nl (de T staat uiteraard voor Theater). Met zn Vitamine-T-campagne beoogt de Rotterdamse Schouwburg het jeugdtheateraanbod een eigen en herkenbaar gezicht te geven. En het werkt: kinderen hebben Fruud omarmd als een ware vriend.
Maar Fruud zorgt niet alleen voor een heleboel leuke reacties van kinderen, hij zorgt ook voor een verhoogde verkoop van jeugdvoorstellingen in de Rotterdamse Schouwburg. Bovendien bezorgde hij de Schouwburg de Zilveren Struis.
NB. De Tamboer heeft, net als stadstheater Zoetermeer, een contactpagina voor bezoekers die niet alleen naar het theater willen. Maar De tamboer gaat nog een stapje verder. Zo kunnen mensen die in een omliggend dorp wonen een oproep doen om samen te rijden.
Een compleet ander soort campagne was die van De Tamboer. Door het failliet gaan van producent Stairway Productions kwam de voorstelling Scrooge te vervallen. Gevolg: een gat in de programmering. De Tamboer besloot daarop op zoek te gaan naar een bijzondere voorstelling. Binnen de Nederlandse grenzen was er op dat moment geen oplossing voor handen, vandaar dat er verder gekeken werd. Uiteindelijk kwam De Tamboer terecht bij de musical Over the Rainbow, the Eva Cassidy life story. Het probleem was echter: wie is Eva Cassidy? De Tamboer kwam te staan voor de uitdaging het nieuwe aanbod bekend te maken zonder vermelding in de seizoensbrochure en zonder de normale landelijke pr&marketing. Daarnaast introduceerde De Tamboer de maatregel: Niet geraakt, Nieuwe kans. Wie na afloop van de voorstelling aangeeft niet (voldoende) geraakt te zijn, krijgt een tegoedbon. Resultaat van de marketingcampagne was een bezettingsgraad van 85% en landelijke media-aandacht. Slechts 25 van de 2700 bezoekers maakten gebruik van de Niet geraakt, Nieuwe kans actie. Met haar acties behaalde De Tamboer de derde plaats in de Gouden Struis-competitie.
En de winnaar is
Medewerkers van Stadstheater Zoetermeer straalden toen bekend werd dat Theaterdating als de beste actie gekozen was. En dat ze straalden is begrijpelijk. De winnaar van de Gouden Struis gaat immers naar huis met in totaal 6.000 euro aan prijzengeld, in de vorm van een actie (van de Theater&Concertbon), een marketingcursus (mogelijk gemaakt door MMNieuws en MailingLijst.nl) en een buitencampagne (van Bizon Theaterreclame).
Theaterdating gaat in op een maatschappelijk fenomeen: alleenstaanden die graag naar het theater willen, maar niet gaan omdat ze niet alleen op pad willen. Of liefhebbers die in hun eigen omgeving geen theatergezelschap kunnen vinden. Op Theaterdating.com kunnen zij per voorstelling een oproep plaatsen. Genteresseerden kunnen daarop reageren via een aan de e-mail gekoppeld berichtje.
De promotiecampagne voor theaterdating.com bestaat uit posters, briefkaarten in Haagse en Zoetermeerse cafs, bannercampagnes, Google Adwords en een emailbombardement met een humoristisch flashfilmpje. Goed natuurlijk, want zo worden belangstellenden zowel offline als online genformeerd. Toch blijft het een gewaagde actie, want hoeveel mensen gaan er nu daadwerkelijk met een compleet vreemde een avond lang naar het theater? Geen hordes mensen, zo blijkt uit de resultaten van Stadstheater Zoetermeer. Gelukkig zijn er een aantal dappere koplopers geweest, en waar n schaap over de dam is, volgen er meer.
Mixed feelings
Behalve de genomineerden voor dit jaar waren ook de winnaars van vorig jaar, marketing- en publiciteitsmedewerkers van de Rijnmondtheaters, aanwezig op de Publiciteitsbeurs. Hieronder enkele van de indrukken die zij opdeden tijdens het jaarlijks terugkerend evenement.
Over het doel van de beurs noteerde Sabine Maertens [Associatie Rijnmondtheaters]: Net als voorgaande jaren ervaar ik de beurs als echte ontmoetingsplek. En Dorian Hill [Isala Theater] reageerde als volgt: Door de kleine ruimtes waren de standlocaties en activiteiten erg versnipperd. Dit gaf de dag iets rommeligs, waardoor ik veel mensen die ik graag had willen ontmoeten niet ben tegen gekomen. Volgende keer beter?
Dat de publiciteitsbeurs een ontmoetingsplaats is, moge duidelijk zijn. Dat de opzet een beetje rommelig was, heeft misschien ook wel zijn charme. Echter, wat de n als charmant ervaart, valt voor de ander tegen. Dat geldt bijvoorbeeld voor de lezing van Stephen Cashman tijdens de plenaire sessie. Anne Vrolijk [Theater het Kruispunt]: Helder en met een goeie dosis Engelse humor stond Cashman stil bij het proces dat de marketing in de kunsten doormaakt. In de toekomst zal er (nog meer) gebruik gemaakt gaan worden van databasetechnieken en van voorspellende geo-demografische profielen. Met dit vooruitzicht in het achterhoofd voorspelde Cashman ons kunstmarketeers een toekomst vol kansen voor. What ever next! was een presentatie die een vervolg mag krijgen. Lillian van Duijvenbode [Theater Vlaardingen] stelde daarentegen: De dag begon zwakjes met het open deur betoog van Stephen Cashman.
Wat meerdere deelnemers tegen de borst stuitte, was het geringe aantal plaatsen bij de discussietafels: Voor de ruim 1.000 deelnemers waren hooguit 400 plaatsen aan de discussietafels beschikbaar. Daarmee was het enige interessante van deze dag voor meer dan de helft van de bezoekers niet toegankelijk. Misschien moeten we ons afvragen of de Publiciteitsbeurs op deze manier wel zin heeft. [Lillian van Duijvenbode, Theater Vlaardingen].Toch was met een klein beetje brutaliteit aanschuiven bij een discussietafel niet al te moeilijk.
De afsluitende lezing van prof. dr Anne van der Meiden kreeg uit de zaal verschillende reacties: van schaterlachend tot hoofdschuddend. Ik sluit me aan bij de lachende toehoorders. Gelukkig vormden de nuchtere woorden van prof. dr Anne van der Meiden nog wel een aangenaam toetje op deze dag.
