Ideen delen

Ik ben momenteel in de voor mij bijzondere positie dat ik bij drie collectieve projecten tegelijk betrokken ben. Ieder in een ander stadium, van startfase tot afronding. Ik kwam daardoor als vanzelf op een vraag. Wat maakt het opstarten van het ene collectieve project tot een makkie, en waarom komt het andere zo moeizaam van de grond?
Ieder collectief marketingproject heeft een begin. Meestal is er een initiatiefnemer die een aantal partijen de vraag voorlegt, of het niet een goed idee zou zijn om samen te werken. Na uitleg of discussie over de gesignaleerde kans en in het geval van een bevestigend antwoord komt vroeger of later de vraag maar hoe?
Dit is een cruciaal moment. Verschillende organisaties hebben vaak dezelfde belangen, maar er zijn er altijd ook die aan elkaar tegengesteld zijn. En die tegengestelde belangen kunnen heel lang onzichtbaar blijven, juist doordat alle aandacht gericht is op het gemeenschappelijke. Er moet dus aansluiting gezocht worden op ieders eigenbelang. Is n initiatiefnemer daartoe in staat? Meestal niet doodeenvoudig omdat het zelden voorkomt dat iemand werkelijk inzicht heeft in al die tegengestelde belangen.
Er zijn initiatiefnemers die na het signaleren van de kans tot samenwerken ook meteen met een pasklare oplossing komen. De initiatiefnemer die tevens de oplossing als zodanig presenteert, realiseert zich echter niet dat hij het vaak moeilijk maakt voor zichzelf. De partners zijn niet uitgenodigd tot meedenken. Het enige wat aan hen gevraagd wordt, is doe je mee? Lang niet altijd wordt daar volmondig ja op gezegd, zelfs niet als het idee goed is.
Het andere scenario kent hetzelfde begin. Alleen geeft de initiatiefnemer na de vraag hoe dan? niet zelf het antwoord, ook al heeft hij nog zon schitterend idee. Hij realiseert zich dat zijn oplossing er n van vele is en zet als het ware een stap terug. Wie partners deelgenoot maakt van het zoekproces en zijn idee vervolgens in grote lijnen presenteert als mogelijke ideerichting, heeft de meeste kans dat andere aanwezigen mee gaan denken en zelf met ideen komen. Het is ook heel nuttig om op dit moment na te gaan of de ideerichting wel aansluit bij de eigen strategie van de partners aan tafel. Onuitgesproken verschillen komen dan op tijd boven water. Soms komt uit de groep dezelfde ideeuitwerking die de initiatiefnemer al in zijn hoofd had. Toch is de energie die volgt opmerkelijk genoeg fundamenteel anders. Ideedelers, zeker als zij de honneurs krijgen voor het mee bedenken van het idee, gaan zich medeverantwoordelijk voelen. Dan komt er werkelijk collectieve energie vrij die gezamenlijke realisatie mogelijk maakt.
Dat betekent overigens nog niet dat het resultaat gegarandeerd is. Het blijft mensenwerk. En dat maakt het keer op keer spannend.