Investeren in sociale netwerken

Expertise
Allemaal leuk en aardig, maar er blijft een technische kant aan het verhaal zitten. Mike Ellis (Eduserv) heeft dan ook op komische wijze moeite zijn verhaal niet te ingewikkeld te maken. De geruststellende boodschap is echter dat de meeste applicaties kant en klaar te gebruiken zijn. Je hoeft ook niet alles op je eigen site te plaatsen en te integreren. Go out there, lijken alle sprekers te willen zeggen. Je boodschap moet gehoord worden en dat kan via vele kanalen: het aantal hits op je eigen site is daarbij minder belangrijk. Maak gebruik van de vele mogelijkheden die reeds bestaan. Het mooiste is: het meeste is gratis. Daar komt bij dat je niet te ingewikkeld hoeft te beginnen, betoogt Shelley Bernstein (Brooklyn Museum). Begin voorzichtig met een blog of een Hyves en ga actief het gesprek met je bezoekers aan. Kijk binnen je eigen organisatie naar wat men zelf zoal gebruikt. Mensen die binnen de culturele sector actief zijn met sociale media waren daar buiten hun werk ook al mee bezig.

Marketing
Goedkoper dan je denkt, dus, maar met een groot potentieel bereik. Mensen met een marketinghart spitsen nu hun oren. De aanwezige marketeers merkten echter al snel dat Shelley het niet zo had op hun vakgebied. Jammer wellicht, maar ook begrijpelijk wanneer je haar verhaal hoort. De traditionele marketing probeert namelijk een product aan de man te brengen: er is een boodschap en die wordt grotendeels topdown gesleten aan de ontvanger. Als je op deze wijze je online aanwezigheid als reclamebord ziet, is het lastig om gelijkwaardig en geloofwaardig contact te leggen. Web 2.0 geeft je de instrumenten om een band op te bouwen. De poging van een marketeer kunnen geveinsd over komen. Shelley benadrukt dan ook het belang van authenticiteit en benaderbaarheid. Wellicht zijn er voor jouw nieuwe idee slechts honderd mensen geïnteresseerd. Ook al wonen die honderd ook nog eens verspreid over de hele wereld, met het sociale web kun je deze mensen bij elkaar brengen. Dit lukt echter niet met een reclameboodschap, maar wel met een oprecht verhaal en authentieke belangstelling in je publiek.

En meer…
We kunnen ook nog een stap verder gaan. Een veelgenoemd voorbeeld gedurende Kom Je Ook? was het Commons project van Flickr. Deze internationale fotosite wordt door talloze (amateur-) fotografen gebruikt om hun werk met de wereld te delen. Bij The Commons stellen organisaties als het Smithsonian, Library of Congress en ons eigen Nationaal Archief delen uit hun fotografiecollectie beschikbaar. Een interessante ontwikkeling, maar de terechte vraag uit het publiek was: ‘Komen mensen nog wel het museum in als alles online te zien is?’ De vergelijking met de noodlijdende muziekindustrie is snel gemaakt. Wat betreft het Brooklyn Museum is het antwoord echter positief. Het publiek ziet de collectie op een laagdrempelige wijze en kan direct reageren. Bezoekers laten reacties achter bij kunstwerken en exposities, wat niet alleen de band versterkt maar ook waardevolle informatie oplevert. Zo kon het museum zelfs een expositie door de posse laten curateren.

De kernboodschap van Mike Ellis was: ‘If you love something, set it free’. Je collectie, je voorstelling of je ideeën zijn weliswaar je kapitaal, maar echte waarde krijgt het pas in de context van publiek. Een investering in de community rondom jouw product is dus zo gek nog niet.

En de fluitjes? Ik heb ze niet een keer gehoord.