De uitdaging is nu om de waardenetwerken rondom cultuur in nieuwe richtingen te ontwikkelen, in nieuwe combinaties, met nieuwe complementaire smaken en texturen. Digitale genetwerkte media zijn de keuken voor deze nieuwe gerechten, die op steeds meer plekken kunnen worden geserveerd. Kunst moet bevrijd worden uit de kunstdiscussie: het gaat er nu om dat de artistieke praktijk op veel meer plekken, in veel meer processen betrokken zou moeten worden. Het moet vanzelfsprekend worden dat de vermogens van de kunstenaar – zijn/haar vaardigheid met esthetische processen en meervoudige betekenis – op die andere plekken en in andere situaties als waardecreërend worden beschouwd. Men zou moeten verwachten dat de cultuurarbeider aspecten als smaak, stijl, spel, gevoeligheid kan toevoegen en vooral de toegevoegde waarde van ervaringskwaliteit. Dus niet alleen in al dan niet gedeelde ateliers, in de white cubes en de erfgoedbunkers. Andersom betekent het ook dat kunstenaars hun artistieke kritiek op andersoortige processen op een hanteerbare manier leren formuleren.
Cultuur is niet de kers op de taart, maar het zout in het deeg. Cultuur moet zich niet langer weerloos opstellen. Schreeuwen is niet genoeg – maar vooral ook niet slim genoeg.
We moeten manieren vinden om in de samenwerking tussen kunstenaars, designers, producenten, aannemers, vertellers en verkopers de sterkten van ieders vaardigheden te combineren. Daarvoor is nodig in praktijken uit verschillende disciplines gemeenschappelijke grond te zoeken en daar gemeenschappelijke taal te vinden waarin we maatschappelijke maak- en ontwerpprocessen kunnen bespreken, openbreken en verrijken. Convergentiecultuur met haar cross- en transmediale werkwijzen geeft hier bij uitstek de context voor. Nieuwe werken, producten, diensten, merken en projecten zijn succesvol als ze de online en offline platforms en werkelijkheden strategisch genetwerkt combineren, waarbij de eigen kracht, het eigen ritme en de eigen inhoud van elk platform bijdraagt aan het geheel. Hierbij zijn verschillende culturele, artistieke, technische en commerciële vaardigheden allemaal onmisbaar. Het aannemen van deze uitdaging is een proces dat begint met de houding van iedereen die zich maker voelt – in de artistieke praktijken, in bedrijven, in organisaties die zich met maatschappelijke issues bezighouden, in de wetenschap, in het onderwijs, en zelfs in de overheid.
Auteur: Tekst: Klaas Kuitenbrouwer Klaas Kuitenbrouwer is programma, manager van Virtueel Platform, sector-instituut voor e-cultuur (klaas@virtueelplatform.nl).
Referenties:
Links:
