Kortom, food for thought. Tegelijkertijd ook een treffende momentopname van de status quo in de culturele sector en vrijetijdsindustrie. Helaas bekruipt mij bij dat laatste naast enthousiasme ook een licht twijfelachtig gevoel. Dat ligt niet aan de expertise in dit nummer. In een sector waar kennisvergaring en -management nog in de kinderschoenen staan, zijn alle goede adviezen en onderzoeken welkom. Nee, het zit hem eerder in de relativiteit van al die kennis. Hierover hebben filosofen ons al veel geleerd: goed weten is een, goed doen een andere. Net als roken of gezond eten, of zoals het in de culturele sector vaak wordt genoemd de waan van de dag die toch vaak weer de verstandige lange termijn blik vertroebelt.
Maar niet te somber gestemd. We gaan ook geen schuldigen aanwijzen (hoewel hun naam verdacht vaak begint met een p: politiek, prestige en poen). Waar ik naar toe wil, is waar het wl om draait. Wat is het geheim van succesvolle cultuur- en vrijetijdsbestedingen? Als een enkel antwoord mogelijk is, dan is dat volgens mij: de man/vrouw maakt de tent. Doorslaggevend zijn de individuele directeuren die met hun creativiteit, visie en lef het succes van een museum of festival soms tegen alle kennis in kunnen bepalen. En dat gebeurt steeds weer opnieuw, getuige de Hermitages en ID&Ts van deze wereld.
Is dit nu een reden dit nummer terzijde te leggen? Natuurlijk niet. Maar het is wel een pleidooi om de kennis in dit nummer te verrijken met wat u van deze ondernemers kunt leren. Volg ze, weet wat hen bezighoudt, hoe ze werken en hoe ze succes afdwingen. Ga met ze praten en leer ze kennen. Of, zoals Andy Warhol zei over de fotograaf wiens fotos Warhols succes mede bepaalden: If you dont know Patrick McMullan, you ought to get out more.
Het nieuwe nummer van MMNieuws dat voor u ligt,staat bol van de intelligentie en interessante bijdragen. Bijvoorbeeld over de Vlamingen die gepassioneerder dan hun Nederlandse collegas? met artistieke bezieling de in Nederland oprukkende managementcultuur een halt willen toeroepen. Of de metafoor van een cocktail, die als denkoefening wordt voorgesteld in het creren van vitale cultuurclusters (het Rotterdamse museumpark als Margarita?). Jos Gadet licht de term consumptiemilieus toe, de plekken in de stad waar hoogwaardige en creatieve gezelligheid heerst. En last but not least hebben de Nederlandse poppodia als laatste stap in hun emancipatiedrang? hun bezoekers in kaart gebracht.
Auteur: Johan Idema LAgroup Leisure & Arts Consulting JohanIdema@LAgroup.nl
