Beginnersfout van deze Web 2.0er: ik heb me onvoldoende verdiept in de MMNieuws-lezer. Dat hoor ik als didacticus wel te doen. De gemiddelde MMNieuws-lezer gaat niet vanzelfsprekend naar een weblog om mede richting te geven aan een mogelijk interessante zoektocht naar onderwijsvernieuwingen. Ik had me beter moeten realiseren dat met wat mooie termen gooien als Web 2.0 en gezamenlijke betekenisvorming niet vanzelf nieuw gedrag bij de trouwe MMNieuws-lezer triggert.
Interessant: leden van de millenniumgeneratie zouden na het lezen van mijn column waarschijnlijk wel naar het weblog zijn gegaan. En niet alleen vanwege hun interesse in het onderwerp. Mobiel bellen, sms-en, msn-en, mailen en webloggen: dat doen zij gewoon even. Maar voor mij en velen van u is dat nog niet iets vanzelfsprekends. Er moet dus geleerd worden. Door mij en u.
Vanaf nu ga ik dit weblog ook breder communiceren dan alleen aan de lezers van MMNieuws. Want ik wil graag dat de gehele kunstonderwijs-community meedenkt. Er zijn veel interessante ontwikkelingen gaande op dit terrein in Nederland met een keur aan interessante partijen, waaronder Kunstenaar & CO, Kamers van Koophandel, Syntens, TNO, Senter Novem, etc. Dat biedt kansen om internationaal weer het voortouw te nemen Wilt u hierbij aan de zijlijn staan of participeren? Voelt u zich totaal niet uitgenodigd of uitgedaagd door mijn weblog als gevolg van de inhoud of gekozen vorm? Geloof me, ook een korte tirade hierover op kunstondernemenderwijs.hku.nl werkt zowel louterend als richtinggevend voor de gezamenlijke kenniscreatie.
Gaan nu alle lezers meteen reageren? Nee, natuurlijk niet. Elke verandering vraagt geduld. En laat ik daar nou net voldoende van in huis hebben.
Dus nogmaals de vraag: welke betekenis kan Web 2.0 voor de autonoom kunstenaar hebben? En hoe ontwikkelt hij de daarvoor benodigde vaardigheden tijdens zijn opleiding la Cultuur 2.0?
http://kunstondernemenderwijs.hku.nl
