Een mooie illustratie hiervan was het gesprek met een aantal tweedejaarsstudenten mode. Een studente legde me daarin uit dat ze de opleiding als een droom ervoer: vier jaar lang je kunnen onttrekken aan elke inmenging en daardoor je persoonlijk, artistiek en vakmatig zo ver mogelijk mogen ontwikkelen. Ik leef een droom en wil hier niet uit worden gewekt!, aldus de studente. Toen ik haar vervolgens had uitgelegd dat mode-alumni me hadden gevraagd studenten mode tijdig duidelijk te maken dat artistieke ontwikkeling juist gebaat is bij ondernemende activiteiten en kennisvergaring tijdens de studie, liet haar reactie weinig aan de fantasie over: Ook al ben ik over vier jaar ook zon alumnus, dan ng zou ik vragen mij nu niet wakker te maken….
De maatschappelijke missie van het HBO botst op zon moment keihard met de persoonlijke drijfveren en belevingswereld van de ontwerper in de dop. Wat interessant kan zijn, is dat deze missie waarschijnlijk helemaal niet botst met de uiteindelijke ambities en het toekomstperspectief zelf van dit type student. Alleen is die toekomst nog zo heerlijk
abstract en heel erg ver weg. Gelukkig zijn op vele plekken in het middelbaar en hoger onderwijs inmiddels veel interessante en creatieve methoden ontwikkeld om kennis te maken met ondernemerschap en
de hiervoor noodzakelijke vaardigheden te ontwikkelen. Het wordt tijd dat het kunstonderwijs hier goed kennis van gaat nemen zodat vier jaar dromen niet meer hoeft te eindigen in een levenslange nachtmerrie.
