Naam: Dominique Savelkoul
Leeftijd: 38
Huidige functie: Director of Communications National Gallery London
Vorige functies: Director of Marketing and Development London Philharmonic Orchestra, PR Manager Festival van Vlaanderen
Opleiding (relevant voor huidige functie): Licentiate Geschiedenis
Opleiding (relevant voor marketing en communicatie): Vlerick managementschool in Gent
Laatste culturele activiteit/bezoek: St Pauls Cathedral, Millennium Bridge, Matisse-Picasso in Tate Modern, maar de rij was me te lang en heb dus nog eens de permanente collectie bezocht.
Laatste leisure activiteit: uitwaaien in het Zwin met man en zoontje.
Welke stad gaat het helemaal maken? London blijft voorlopig the place to be! Ongekende dynamiek, eigenschap om mensen te blijven trekken, uniek aanbod… En dan is er natuurlijk nog de hele Ruhr-regio die Gerard Mortier tijdens de nieuwe RUHRtriennale op de kaart wil zetten.
Opvallende nieuwe trend: Nog meer interdisciplinair en intercultureel werken, maar ook en vooral de professionalisering van de sector. Geen gefrustreerde muzikanten meer aan het hoofd van een orkest en ook de beste curator niet meer belonen met een museumdirecteurschap. Artistiek georinteerde mensen moet men laten doen waar zij goed in zijn en wat zij graag doen. Er moeten professionals aangetrokken worden om het juiste kader te creren, op te treden als enabler, ticketing te organiseren, de boekhouding op orde te houden en sponsors aan te trekken. Een goed dokter wordt toch ook geen ziekenhuisdirecteur?
Wat zijn de belangrijkste verschillen in opvatting over marketing en communicatie van kunst en cultuur in Vlaanderen en Groot-Brittanni?
Ik vind het best wel moeilijk om deze landen met Vlaanderen te vergelijken omdat mijn ervaring in Belgi zeer beperkt is. Wat wel duidelijk voor mij is, is het feit dat men in Londen een mooi evenwicht gevonden heeft tussen het (soms erg commercieel doorgedreven) professionalisme van de USA en de artistieke integriteit die eerder in continentaal Europa leeft.
Hoe geeft de afdeling marketing en communicatie invulling aan het mission statement van de National Gallery?
Onze afdeling benadrukt zeer duidelijk het access-aspect. Dat is wat zo mooi is in de UK: het blijft hier niet bij een dode letter of een opdracht van de regering. Men gelooft werkelijk dat het museum van iedereen en voor iedereen is. Onze taak bestaat erin zoveel mogelijk mensen te informeren, (nieuwe) bezoekers aan te trekken, er voor te zorgen dat zij een onvergetelijke totaalervaring hebben en… dat ze terugkomen!
Kun je een paar cijfers noemen? Het aantal bezoekers bijvoorbeeld?
De National Gallery ontvangt jaarlijks 5 miljoen bezoekers, waarvan zon 50 procent buitenlanders tijdens de zomermaanden.
In Nederland is momenteel een belangrijke discussie gaande over gratis bezoeken van musea. Onderzoek zou hebben uitgewezen dat door musea gratis te maken, niet die groepen van mensen getrokken worden die nu niet of nauwelijks een museum bezoeken. Hoe zit dat in de UK?
Het is een beetje het verhaal van de kip en het ei wat komt eerst. De National Gallery trekt jaarlijks 5 miljoen bezoekers aan en dat zijn heus niet steeds dezelfde mensen. Nieuwe bezoekers aantrekken is natuurlijk wel hard werken en niet alleen een kwestie van de toegang tot het museum gratis maken. Een gratis museum zal de mensen wel sneller doen terugkomen of veelvuldige bezoeken in de hand werken: nog vlug even iets bekijken of tijdens de middagpauze heel even genieten van dat ene schilderij Het werkt drempelverlagend, maar resulteert niet vanzelfsprekend in nieuwe groepen bezoekers. Trouwens, nieuwe bezoekers n keer binnenhalen is ook niet zo moeilijk, het succes kan alleen bevestigd worden als zij inderdaad nadien ook spontaan terugkomen.
Geldt dit zowel voor Britse burgers als voor toeristen? Vindt men niet dat een toerist gewoon kan bijdragen, aangezien de belastingbetaler alles indirect betaalt?
Nee. Men vindt het belangrijk dat we gratis zijn voor iedereen beruchte offerblokken werden met veel succes geplaatst voor diegenen die toch iets willen geven (inderdaad vaak buitenlanders, Amerikanen).
Wil je nooit meer in Vlaanderen werken of zie je je carrire als leertraject om vervolgens je kennis in te zetten bij een grote organisatie in Vlaanderen? Veel succesrijke mensen in marketing en communicatie van kunst en cultuur in Nederland gaan uiteindelijk toch naar het bedrijfsleven, om daar het grote geld te verdienen.
Ik ben al jaren aan het terugkeren naar Belgi. Telkens weer duiken er unieke kansen op zoals een nieuwe functie bekleden in de National Gallery of zoals nu een ware Triennale opstarten onder leiding van iemand zoals Gerard Mortier. Toch is het de bedoeling dat ik uiteindelijk terugkeer (alleen al omdat mijn man het waarschijnlijk leuk zou vinden om ook eens een iets normaler gezinsleven te leiden). Ik kom oorspronkelijk uit de privsector (zes jaar touroperating) en kan alleen maar concluderen dat de voldoening in de culturele sector steeds veel groter is geweest. Die passie vindt men zelden ergens anders terug. Het zou dus wel een heel bijzonder aanbod moeten zijn…
Welke musea in Vlaanderen doen het goed, in termen van marketing en communicatie? Wat zijn hun belangrijkste succes- en faalfactoren? En welke andere musea in de UK doen het goed?
Opnieuw moeilijk om te oordelen. Men denkt waarschijnlijk onmiddellijk aan het SMAK in Gent, maar dat is zo persoonsgebonden dat ik mij daar als communicatieverantwoordelijke zorgen over zou maken. Ik vind het trouwens belangrijk dat een museum eerst artistiek in orde is voordat men aan marketing en communicatie gaat doen. In de UK doet bijna iedereen het op zijn manier prima. Ook de kleinere en vaak minder bekende musea en galeries zijn vaak schatten.
Denk je dat in de UK de musea verder zijn met marketing dan de podiumkunsten?
Verder is misschien niet het juiste woord, wel is er duidelijk veel meer geld mee gemoeid. Ik moet ook toegeven dat ik het enigszins een makkelijker opgave vind om een permanente collectie en een paar tentoonstellingen te promoten. In de podiumkunsten is het vaak iedere avond weer een kwestie van bums on seats en dat verhoogt de druk op een marketingafdeling toch flink. Vreemd genoeg heb ik de indruk dat in Belgi de podiumkunsten beter georganiseerd zijn dan de musea.
Maak je gebruik van Europese netwerken om je marketingkennis te delen of te vergroten?
Ik ben een erg groot voorstander van networking. Ik vind het steeds erg leerzaam om collegas van bijvoorbeeld het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen, het Rijksmuseum of het Van Gogh museum op te bellen om advies te vragen of om van gedachten te wisselen. Dat hoeft daarom niet te gebeuren in een georganiseerd verband. Mijn allerbeste netwerk bestaat uit de studenten die tijdens de voorbije jaren bij mij stage hebben gelopen en nu leuke jobs hebben in heel Europa. Dit waren studenten uit de UK maar ook uit Japan, Duitsland, Frankrijk, Spanje en Amerika. Niemand uit Belgi of Nederland so far.
Welke websites raadpleeg je regelmatig voor vakinformatie en om te netwerken?
Ik heb een ouderwets adresboek.
Je gaat iets nieuws doen in Duitsland? Wat is de grote marketing-uitdaging?
Ik ga helpen de RUHRtriennale op te starten (http://www.ruhrtriennale.de) onder leiding van Gerard Mortier. Opera, dans, theatervoorstellingen in oude staalfabrieken en kolenmijngebouwen verspreid over het Ruhrgebied Heel erg challenging! De uitdaging ligt in het opstarten: alles is nieuw en de plannen zijn heel erg ambitieus.
