Duncan Stutterheim is 30 jaar en oprichter en chairman van ID&T. Nadat hij was gezakt voor zijn eindexamen VWO startte hij een koeriersbedrijf. In 1991-92 organiseerde hij zijn eerste feest met zon vijfhonderd bezoekers, maar dat groeide al snel uit tot feesten in zalen als de Jaarbeurs met maar liefst 10.000 bezoekers. Op dit moment runt hij een bedrijf met een jaaromzet van 70 miljoen en met ongeveer 50 werknemers.
Zijn laatste culturele activiteit was een bezoek aan een tentoonstelling van Erwin Olaf in galerie Reflex, zijn laatste vrijetijdsactiviteit was een reis naar Bali en Thailand. Maar ik sport ook veel voetbal en fitness en in de winter doe ik aan snowboarden. Als nieuwste trend ziet hij de opkomst van een nieuwe generatie in de dance-wereld. Ik ben dertig en ik kom uit de generatie 70. De nieuwkomers in de dance zijn twintigers en ze zijn breder georinteerd dan wij waren, tien jaar geleden. Maar zomaar een feest uit het niets met 10.000 bezoekers, dat lukt niet meer. Een van de tendensen is overigens dat ook de allochtonen steeds meer naar de dance toe gaan. Een stukje integratie dus. Welke stad gaat het maken? Amsterdam gaat het maken, maar dan moet er wel een nieuwe wethouder voor cultuur komen. Amsterdam ligt nu achter op, bijvoorbeeld, Rotterdam. Daar zie je de ene na de andere club opkomen. Amsterdam kent nog steeds initiatieven van jongeren, maar de gemeente erkent die niet. En dat terwijl het economisch belang van dance enorm is gegroeid. Misschien moet ik een uitzondering maken voor Amsterdam-Zuidoost, waar met het geplande GETZ-complex (Gezondheid, Economie, Theater en Zorg) iets moois kan ontstaan. Daarvoor worden meerdere partijen bij elkaar gezocht en wij gaan daar op het gebied van entertainment een grote rol in spelen. Van de steden in het buitenland is Berlijn zonder twijfel het meest interessant: daar ontstaan nieuwe clubs en tijdschriften terwijl er ook op het gebied van de beeldende kunst van alles gebeurt.
Waarop richten jullie activiteiten zich?
ID&T is een Nederlandse onderneming. We vinden weinig aansluiting in landen als Belgi of Duitsland. Ons bedrijf heeft vier takken: we exploiteren enkele horecaondernemingen, we hebben een mediatak radio, internet, een tijdschrift en een website en verder organiseren we dance-feesten en -evenementen en brengen we muziek uit.
Met een evenement als Mysteryland trekken we zon 40.000 bezoekers. We zijn begonnen met een dj en het draaien van muziek en het is nu uitgegroeid tot een volledige dag uit. Dat mensen zich amuseren staat voor ons overigens voorop. Het is leuk als je daar ook nog iets aan kunt toevoegen dat ze zich dat bepaalde feest later nog herinneren.
Onze horeca-activiteiten zijn vooral gericht op de dertigers en onze evenementen meer op twintigers. Volgens een onderzoek van DGO hebben zon 1,7 miljoen jongeren tussen de 18 en de 35 jaar affiniteit met dance. De helft van die 1,7 miljoen jongeren bezoekt per jaar wel een keer een club of een dance party.
We kennen die cijfers, maar we hebben daar nooit vanuit gewerkt. Wij werken vooral uit gevoel. Dat verandert nu we bezig zijn met een eigen tv-zender. We zijn nu wl bezig met onderzoeken. Onze doelgroep bestaat uit jongeren tussen de 18 en de 30 jaar. Jongeren onder de 18 weigeren we bij dance feesten. Dat doen we bewust: we willen mensen samenbrengen van dezelfde leeftijd die hetzelfde gevoel delen. Bovendien willen we geen moeilijkheden met jongeren die gaan experimenteren met drugs en drank. Ons publiek bestaat vooral uit hbo-ers (ongeveer 50 %) en jongeren die net zijn gaan werken; ongeveer 10 % van ons publiek bestaat uit studenten.
Tegenwoordig promoten we ons bedrijf als geheel. We leggen minder dan we vroeger deden de nadruk op de verschillende brands, zoals Thunderdome, Mysteryland en Sensation. We presenteren op dit moment ID&T als brand en alles wat daaronder zit, beschouwen we als een product van het bedrijf.
Welke plannen hebben jullie met die eigen
tv-zender?
Daarmee hopen we binnenkort te kunnen starten. We zijn druk bezig met een businessplan en we praten met enkele sponsors. Een groot deel van de content is er. Ook de doelgroep is duidelijk. We mikken niet op een massapubliek, dus die zender wordt iets anders dan TMF of Fox. Ik zie zelf wel iets in een vorm van samenwerking met de publieke omroep. Van buitenaf lijkt wat wij doen alleen maar glitter en glamour en pillen en drank, maar ik wil ook wel iets anders.
We willen 24 uur per dag gaan uitzenden, wat inhoudt dat we veel clips gaan laten zien, maar we willen ook educatieve programmas. Cultfilms en beeldende kunst bijvoorbeeld en werk van vjs of films uit het filmhuiscircuit. Initiatieven op dat gebied missen we in Amsterdam. Het Stedelijk Museum vindt bijvoorbeeld dat het de laatste tijd de verkeerde kant opgaat met beeldende kunst, met de video- en vj-kunst. Daar hoor je opmerkingen als we moeten weer terug naar de schilders. Dat vinden wij zeg maar de dertigers niet. Het is grappig te zien dat wij jongere kunstenaars, musici, bedrijven elkaar op dit gebied de laatste tijd weten te vinden. We zouden graag als intermediair optreden tussen mensen die initiatieven ontplooien op dit gebied. Maar we blijven bewust buiten het grote commercile circuit. We willen op onze tv-zender bijvoorbeeld geen grote publieksfilms. De films die wij willen uitzenden zijn films die nt niet commercieel interessant zijn voor de grote omroepen. Dat hebben we altijd gedaan. Op onze muziekcompilaties vindt je niet de grote hits. En op onze feesten staan ook niet de grote bands, die onder contract staan van bureaus als Mojo. Wij hebben dat top-circuit altijd bewust laten liggen.
Werken jullie samen met andere organisaties, scholen of instanties die actief zijn op gebied van kunst en cultuur?
We werken niet werkelijk samen met andere festivalorganisatoren of evenementen. Wel ondersteun ik graag activiteiten van mensen die ik tegenkom en die iets leuks doen. Op een evenement als de Parade is het vooral iemand als Loes Luca en de rest is gewoon vertier, maar er zijn ook anderen die het moeilijk hebben om hun plaatje rond te krijgen, en die wil ik graag helpen. Ik praat nu bijvoorbeeld met enkele vjs, maar we steunen ook de Nederlands kampioen snowboarden wanneer die naar de Spelen wil.
Wat scholen betreft werken we samen met de afdeling Evenementenorganisatie van de HEAO in Tilburg en ook met de HEAO in Leeuwarden. We krijgen ook regelmatig stagiaires van die opleidingen. Verder geef ik wel eens een lezing aan HBO-opleidingen, en aan bijvoorbeeld de Erasmusuniversiteit.
Hoe heeft de promotie van jullie producten zich in de loop der jaren ontwikkeld?
We begonnen gewoon, met flyers en met posters in platenwinkeltjes. Die platenwinkels zijn nog steeds belangrijk voor ons, want daar komen de liefhebbers. Op dit moment werken we nauwelijks meer met flyers. Internet is voor ons heel belangrijk. Tot voor kort hadden we meer sites, voor elk van de brands, maar daar zijn we mee gestopt. We hebben nu n site met doorklikmogelijkheden naar meer specifieke producten. Die site trekt op een rustige dag ongeveeer 4.000 tot 5.000 bezoekers en op een drukke dag 20.000. Gemiddeld dus zon 7.000 tot 8.000 bezoekers.
Maar wij vinden ons publiek niet, het publiek vindt ons! We hebben ook nooit een pr-medewerker gehad. Wij presenteren ons met onze producten en daarop vindt het publiek ons. Die weten het als vanzelf wanneer we bijvoorbeeld die strandtent openen in Bloemendaal. Maar de media doen altijd erg overspannen wanneer we met een nieuw initiatief komen. Als we die strandtent openen, staan bladen als de Revue en de Margriet er weer. Dat is kenmerkend voor de situatie in Nederland; het wijst op een gebrek aan initiatief en originaliteit bij die media zelf.
Welke festivals doen het volgens jou goed, en hoe staat het met het clubcircuit?
Ik vind Lowlands erg goed en Dance Valley, ook al ging daar van alles mis. Het is jammer dat er nu zon smet op ligt, jammer voor Dance Valley, maar ook voor de dance-wereld in totaliteit. Dance is altijd moeilijk geweest voor de gevestigde orde. Er hoefde maar iets mis te gaan of er stonden weer schandaalverhalen in de pers.
In Amsterdam zit het clubcircuit de laatste drie jaar een beetje in het slop. De Arena wordt wel wat, je ziet er leuk publiek en nieuwe trends. Een club als de Escape kampt toch met een conflict in belangen tussen de horeca-uitbater en de cluborganisator. Daar moeten twee partijen verdienen en dat is moeilijk.
Waar staat je bedrijf over tien jaar en wat zie je als de toekomst voor de dance?
Dan zijn we nog steeds bezig in de entertainment, maar ook actief op het gebied van lifestyle-producten, een kledinglijn en ook in de horeca. Onze televisieambities zijn echt serieus. We willen actief blijven op wat er vandaag en morgen speelt. De grote hits houd je niet vast, maar dat is onze rol nu eenmaal. ID&T blijft kijken naar wat er op straat speelt en daar willen we een catalysatorrol in blijven spelen.
De dance-festivals zullen in kwaliteit toenemen, maar er zullen vooral meer kleinere, gespecialiseerde festivals zijn. Er is geen vinger te leggen op de dance-scene en dat vind ik mooi! Ik heb geen ambitie om daarboven te gaan zitten. Wij zijn een serieus bedrijf en we willen professioneel werken, maar we laten bewust veel ruimte voor initiatieven aan de onderkant van de markt.
