Eigenlijk is deze rubriek te klein en lichtvoetig voor zon serieus rapport. Maar het prikkelt de geest, dus toch een paar opmerkingen. Eerst iets over de vormgeving. Daar is namelijk weinig aandacht aan besteed en dat is, gezien het onderwerp, een beetje vreemd. Niet dat alle rapporten design-hoogstandjes moeten zijn verre van dat. Daar wordt te vaak teveel geld aan besteed. Maar dit is wel het andere uiterste voor een boekwerk waarvan je op zn minst mag verwachten dat het er net en serieus uitziet en dat het leesbaar is.
Een lelijk gebitmapte reproductie van de Nachtwacht voorop (gebitmapt wil zeggen: met de zichtbare blokjes van een slechte scan) en binnenin een tekstletter, alweer die verdomde Futura, die het lezen echt (en ik bedoel cht) ernstig bemoeilijkt. Dutch design is volgens de rapporteurs duidelijk gn verkoopargument voor het product Nederland.
In Nederland, zo staat in de conclusies, ontbreken belangrijke architectonische trekpleisters. Verder komt ons land gespleten over als enerzijds oubollig tulpen-klompen-windmolensland en anderzijds, want dat is wat de wereldmedia over ons melden, als moderne natie met een (over)liberaal drugs-prostitutie-euthanasie-homohuwelijk-imago. Daar moeten we wat aan doen. Wij zijn toch het volk van de maakbaarheid? Een belangrijk punt van onderscheid dat we in onze uitstraling moeten meenemen. Weg met het historische gegroeid imago dat ons niet bevalt. We bedenken wel wat anders, ook zonder Eiffeltoren. (Slimme marketingtypes die Fransen toen al!).
De makers van het rapport suggereren een nieuw symbool voor Nederland dat blijk geeft van een vooruitstrevende visie op het vlak van milieu en ruimtebeheersing. Vrij vertaald: Nederland is propvol maar kijk eens hoe we daarmee omgaan. Hm. Ik weet niet zeker of we hier een aantrekkelijk imago uit kunnen peuren.
Tenslotte zou er naar onze mening gezocht kunnen worden naar manieren om de als positief ervaren internationale orintatie en de prettige wijze van zakendoen te vertalen in objecten of instellingen die deze waarden kunnen symboliseren. Kijk, dat geeft meer aanknopingspunten. Het brengt me op een stokpaardje en de volgende suggestie.
Victory Boogie Woogie. Piets calvinistische swingstuk. Benadrukt Neerlands grote rol in de (schilder)kunst. Is onaf, zoals ons maakbare land. Vervaardigd in New York: internationale orintatie en verwijzing naar het Nieuw Amsterdam uit het roemruchte Nederlandse verleden waarin zelfs Salman Rushdie zich heeft verdiept. Een geschenk aan het Nederlandse volk: Victory Boogie Woogie is van ons allemaal; gekregen van de Grote Bank(!) en symbool van onze soepele manier van zakendoen. (Hoeveel zei u? Nou eh, vooruit dan maar.) Uitmuntend symbool van onze hokjesgeest en rechtlijnigheid maar wel vrolijke hokjes in een gekantelde geest, dus ook weer niet t streng. En dezelfde kanteling verwijst, met enige fantasie, naar het draaien van windmolens, dus we verbreken nietmeteen lle banden met onze oubolligheid.
Combineer dit beeld met de behoefte aan een architectonische trekpleister en een vooruitstrevende visie op milieu en ruimtebeheersing en plaats midden op de Afsluitdijk een honderd meter hoge replica van Victory Boogie Woogie en laat hem als een windmolen draaien n stroom opwekken werken voor de kost. Het vereist wat ingenieus ingenieurswerk, maar ook dat is meerwaarde, uitstralingstechnisch.
In november 2000 verscheen het imago van Nederland in het buitenland De beeldvorming van Nederland onder buitenlandse influentials in Belgi Duitsland, Frankrijk. Groot-Brittanni en de Verenigde Staten. Dit rapport bevat de resultaten van een kwalitatief onderzoek, uitgevoerd door Research International Qualitatif in opdracht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. De resultaten van dit onderzoek moeten een bijdrage leveren aan de totstandkoming van ‘een nieuw symbool voor Nederland’
Auteur: Rolf Hermsen – gits@planet.nl
Referenties: illustraties: omslag en schema uit besproken boek
