ABN Amro was in de afgelopen jaren hoofdsponsor van het Stedelijk Museum (SM) terwijl de bestuursvoorzitter van deze bank, Rijkman Willem Johan Groening, tevens voorzitter was van de Raad van Toezicht van het genoemde museum. Wat lezen we over deze relatie? Wat komt uit van de aanname dat cultuur een positieve invloed kan hebben op de bedrijfscultuur van de sponsor? Het mag allemaal zo zijn maar niet in het geval van Dé Bank. Wat dan wel? Twee kunstenaars worden in het boek met name genoemd als glijmiddel voor transacties: de musica Emmy Verhey moet via haar vioolspel een Vietnamese bankier tot een deal brengen en de jazzpianist Tony Eijk moet voor de juiste klanken zorgen bij een kerstbijeenkomst op Duin & Kruidberg. Ook genoemd wordt de beeldende kunstenaar Jan Dibbets die een persoonlijke vriend blijkt te zijn van de gevallen bestuursvoorzitter. De schrijver laat helaas na om de relatie Dibbets-Fuchs en Van Tuyl, resp. oud directeur en directeur SM, uit te diepen. De museumdirecties komen überhaupt niet voor in het verhaal van 447 bladzijden, terwijl de schrijver toch graag de lezer allerlei smakelijke details (o.a. over liefjes, nieuwe vriendinnen, etentjes en netwerkontmoetingen) weet voor te schotelen. Het boek is verplichte kost om het wel en wee van de financiële wereld van meer nabij te leren kennen (ook de wereld van ING en DNB ea. komt aan de orde) maar we moeten hopen dat de nieuwe netwerken tussen de inmiddels opgefriste banken en de culturele en creatieve sector meer diepgang kennen. De Prooi is uitgegeven bij Prometheus en kost bijna 0.05 eurocent per bladzijde.
•Wie heeft het Grote Jongensboek De Prooi van Jeroen Smit over de teloorgang van ABN Amro nog niet gelezen (pardon doorgebladerd)? Voor diegenen die de laatste jaren hoog opgegeven hebben over de nuttige relatie tussen de financiële dienstverle-ning en de culturele sector moet het boek een grote teleurstelling zijn.
Auteur: Giep Hagoort
Referenties:
Links:
