In de stedelijke cultuur vervagen de grenzen tussen hoge en lage cultuur. Creatief ondernemerschap krijgt een nieuwe context. Het Walter Maas Huis in Bilthoven organiseerde een expertmeeting over het onderwerp met onder andere Hans Mommaas (KU Brabant), Eric Pul (Federatie Kunstenaarsverenigingen) en Stan Rijven (journalist) en liet naar aanleiding hiervan een rapportage verschijnen.
Waar eind jaren tachtig cultuur voornamelijk werd ingezet voor imagovorming van de binnenstad, leverde dit beleidsmakers argumenten op om allerlei culturele initiatieven te stimuleren. De grote vraag was toen hoe de culturele marges met het stedelijk
centrum verbonden konden worden.
Rafelranden
Op dit moment breken stadsontwikkelaars met het idee dat cultuur uitsluitend thuishoort in het centrum van de stad. De ruimtelijke rafelranden van de stad vormen een steeds complexer en interessanter vrijetijdslandschap. Hier vestigen zich zowel kleinschalige kunstenaarsinitiatieven als grote amusementscentra. Vernieuwende artistieke projecten kiezen hun locatie niet
uitsluitend meer in het stedelijk centrum. In de benadering van de kunstpraktijk, cultuurproductie en consumptie ontstaan daardoor als vanzelf crossovers met andere beleidsterreinen.
Cultuurbeleid is niet langer een gesoleerde praktijk van het handhaven en vormgeven van cultuurpolitieke doelstellingen. Informatie- en communicatie-technologie hebben grip op het creatieve productieproces gekregen. Ruimtelijke ordening betekent ook nadenken over het creren van ruimten voor culturele activiteit.
Open visie
Om op ruimtelijk, economisch, technologisch en sociaal terrein een optimale output te verkrijgen moet de overheid afzien van een sterke politieke sturing. Een open visie geeft ruimte aan ongezochte vondsten. De overheid zou in kwaliteit moeten investeren als het om gevestigde culturele waarden gaat, en in diversiteit bij kleinschalige, vernieuwende initiatieven. In de rapportage bevelen de deelnemers aan de discussie ook aan om diversiteit en participatie in publieke ruimten te cultiveren en om kunstenaars weerbaar te maken door alternatieve cultuur te verbinden met centrumcultuur. Hierdoor kunnen kunst en cultuur optimaal functioneren.
