De uitgever van Matching richt zich met diverse producten (Cultuurbal, Matching Magazine) op de decision makers en belangrijke spelers die werkzaam zijn op het snijvlak van cultuur, bedrijfsleven, wetenschap en politiek. Dat snijvlak wordt gedefinieerd door creativiteit, geld, marketing, onderzoek, innovatie en beleid. En zoals het hoort, wordt dit concept ondersteund door een heuse website. Geen wonder dat de cultuursector zich massaal liet verleiden door het gepresenteerde programma. Een korte analyse van de deelnemerslijst geeft echter aan dat de door de wol geverfde cultuurmarketeers (lees: leden van het ACMC platform voor culturele marketing en communicatie) vrijwel allemaal ontbraken of voor zover aanwezig een presentatie gaven. Opvallend was ook het ontbreken van vertegenwoordigers van het bedrijfsleven, terwijl het congres een platform wil vormen waarop betrokkenen uit de verschillende sectoren elkaar ontmoeten, inspireren en onderling ideen uitwisselen (aldus de website).
De organisatie had bij het ontwikkelen van het programma en de promotie een brede waaier van elkaar slechts deels overlappende doelstellingen geformuleerd en daar topsprekers voor uitgenodigd. Deze topsprekers waren zo prijzig dat de Stichting Doen eraan te pas moest komen om een presentatie van het gelikte duo Alastair Creamer en Oliver Lloyd mede mogelijk te maken. Zij spraken over succesvolle culturele toepassingen bij bedrijven.
Gek genoeg werd Nieuwe markten als centrale thema benoemd. En ook dat de sprekers het zouden hebben over de synergie tussen de culturele wereld, de overheid en het bedrijfsleven. De overheid? Ja, de overheid als beleidsmaker die de ontwikkeling van een goede match tussen cultuur en economie wil stimuleren. Zestien vertegenwoordigers van OCW namen deel, tegenover drie van Economische Zaken. Veel provincies en gemeenten gaven ook acte de prsence om vooral niets van de laatste ontwikkelingen te missen. Sprekers over innovatie en cultuur, over cultuursponsoring en mecenaat (het Engelse Geef-model), de stad als creatieve markt, kunst als corporate image, intellectueel eigendom, sterke merken bouwen en publiek-private samenwerking. Stuk voor stuk onderwerpen waar de afgelopen jaren al diverse congressen aan zijn gewijd. Onderwerpen ook, waarvoor voor cultureel managers inmiddels een verdieping in het kader van cultureel ondernemerschap beter zou passen.
Een nieuwe markt werd gepresenteerd door Frits Spangenberg, directeur van onderzoeksbureau Motivaction. Door de vraag naar cultuurbehoefte anders te stellen blijkt dat maar liefst 92% van de Nederlandse bevolking hecht aan kunst en cultuur. Voor 34% is cultuurdeelname een belangrijk deel van het persoonlijk leven. Om deze enorme latente vraag aan te boren en cultuurdeelname te stimuleren ziet Spangenberg met name heil in het spannend maken van de promotie, het creren van helden bij voorbeeld. Dit idee om sterren te promoten werd inmiddels ook al opgepakt door Bureau Berenschot, dat voor Kunsten 92 de bezuinigingen van het nieuwe kabinet doorrekende. Echter, door de vraagstelling van je onderzoek dichter bij het volk te brengen ontwikkel je nog geen nieuwe markten (zie hierover ook artikel van Anna Elffers op pagina 31 in dit nummer).
De kersverse minister Plasterk was uitgenodigd om een tipje van zijn beleidssluier op te lichten. De noodzaak van het verkennen van nieuwe markten voor de kunsten was al langer bekend, evenals het niet langer centraal staan van de relatie overheid en kunsten. Hij lichtte kort zijn profijtbeginsel en de noodzaak van verzakelijking toe. Naast het tegengaan van de perverse gevolgen van de verzakelijking benadrukte de minister dat er moed voor nodig is om geen geld meer te besteden aan kunst waar echt niemand op zit te wachten. Geen markt, geen geld, zou je kunnen concluderen.
Matching Cultuur en Economie ging over alles tegelijk, en ontbeerde zodoende de nodige samenhang en verdieping. In de programmacommissie ontbraken vertegenwoordigers van culturele of creatieve producenten, de beoogde doelgroep. Het programma bevatte echter wel de onderwerpen waar de overheid en gesubsidieerde ondersteunende organisaties (o.a. Kunst & Zaken) hun doelstellingen mee realiseren. Intermediaire, ondersteunende en brancheorganisaties waren onder de deelnemers dan ook oververtegenwoordigd.
Het eerste Matching Magazine, uitgave van Lenthe Publishers, borduurde voort op bestaande producten als het Cultuurbal en het vaktijdschrift Sponsoring en beloofde het aandachtsgebied van de reeds bekende alternatieve vormen van financiering (sponsoring en mecenaat) op een hoger plan te tillen. Net als voor de onderwerpen die op het congres aan de orde zouden komen de laatste ontwikkelingen binnen de creatieve industrie, cultureel ondernemen, alternatieve financiering zijn dit onderwerpen die beter stuk voor stuk in een apart vaktijdschrift en op een aparte website kunnen worden belicht, want in de beperking toont zich de meester.
