Experiment versus strategie
Het interessante aan Twitter is dat het een hele lage instapdrempel heeft. De techniek is gratis en een account is zo aangemaakt. We hebben ons voordeel gedaan met het feit dat een jaar geleden nog slechts weinig erfgoedinstellingen van dit medium gebruikt maakten. Pionieren betekende voor ons dan ook instappen en experimenteren. Een minutieus uitgedachte strategie leek ons daarvoor niet de beste aanpak. Op zoek naar de grenzen en mogelijkheden van Twitter voor musea introduceerden we een aantal vaste dagelijkse rubrieken. Zo begonnen we met #mbtrail, een twittertour door het museum, met ieder week een ander thema. Het idee was om interactie aan te gaan met onze volgers. Het mooiste zou zijn dat volgers de conservator aan zouden sturen om een detailfoto te maken van een object. Helaas viel de participatie op deze wijze tegen en werd dit doel nooit gehaald. Onze #dinsdagdeuntjes en #zooms waren wel succesvol. Op dinsdag werden volgers gevraagd op een wetenschappelijk thema zoveel mogelijk popsongs te verzinnen. Zooms is een spel waarbij drie plaatjes die telkens meer van een voorwerp laten zien via twitter verstuurd werden. Diegene die het eerst het goede antwoord wist, was de winnaar. Beide voorbeelden hebben ons enig inzicht gegeven in de beleving van onze collectie bij onze volgers. Een sterk afgeslankte vorm van crowdsourcing eigenlijk.
Kwantiteit en kwaliteit
Via Twitter laten we een menselijke kant van het museum zien. De tone of voice is belangrijk. Het maakt dat het publiek het interessant vindt om te volgen en voor ons als ‘zenders’ levert het heel veel plezier en resultaat op. Een mooi voorbeeld: Vorig jaar juni twitterde Govert Schilling dat hij bij De Zomer Draait Door zou vertellen over de eerste maanlanding. Een reply vanuit het museum met de vraag of hij een echte maansteen wilde laten zien zorgde ervoor dat we, met maansteen en al, ’s avonds live in de uitzending waren. Niet alleen de hoeveelheid mensen die jij volgt, is dus belangrijk, ook wie jou volgen is belangrijk. Volgers zijn immers je beste ambassadeurs, en hoe meer aansluiting er tussen beide partijen is hoe beter. Daarnaast is de informatie die je volgers met jou delen ook van waarde.
Twitter is voor ons vanaf het begin ook een medium geweest om op de hoogte te blijven van de nieuwste (technologische) ontwikkelingen in het veld. Bedenk voor je start met Twitter goed of dit medium je ligt. Voor ons was de fun van Twitter in eerste instantie het belangrijkst. Zo niet, zoek dan een ander sociaal platform dat beter bij je organisatie past. Facebook, een blog of een Hyvespagina zijn dan misschien betere alternatieven. Overigens hebben wij Twitter nooit echt heel gericht ingezet als marketingtool. Het heeft ons natuurlijk wel extra naamsbekendheid (zowel binnen als buiten de museale wereld) opgeleverd en de nodige extra aandacht. Bovendien, als er slechts informatie gezonden wordt zou dat een beperkte opvatting van het medium Twitter betekenen. Je valt dan, als veredelde spammer, meteen door de mand.
Nieuwskanaal
De wereld van een jaar geleden is niet meer dezelfde als die van vandaag. Ook Twitter als sociaal medium is het afgelopen jaar veranderd. Waren we eerst nog in de veronderstelling dat het een massamedium zou worden voor tweerichtingverkeer, zenden en ontvangen, nu lijkt het zich alsnog toch vooral in een broadcasting network te ontwikkelen. Kijk naar de tv, lees de krant en zie hoe Twitter de rol van nieuwskanaal heeft ingenomen. Het voordeel van deze techniek is dat Twitter er nog steeds is, de hype wellicht voorbij, maar het spoort organisaties wel aan flexibel te blijven en de ogen open te houden voor de ontwikkelingen op dit gebied. In Museum Boerhaave weten we inmiddels hoe Twitter werkt, wat je erin moet investeren en wat je eruit krijgt. We zitten nu in een fase waarin we de resultaten die we uit onze proeftijd hebben verkregen moeten inbedden in een webstrategie. Het verdiepen en verankeren in de organisatie wordt ons nieuwe experiment, een experiment zoals dat verwacht mag worden van een wetenschapsmuseum.
Auteur: Tekst: Bart Grob BartGrob@museumboerhaave.nl
