Plots blijk je n van de uitverkorenen die tijdens de septembermaand in Rotterdam ontvoerd wordt naar een onverwachte plek in de stad om het Stadsgeheim van een markant persoon of prominent figuur te beleven. De uitnodiging vertelt alleen iets over de centrale verzamelplaats naar de rest blijft het gissen. Dit kunnen bijzondere ontmoetingen zijn, maar ook gesprekken, verkenningstochten, stadsdiners of bezoeken, met een eenmalig karakter, uitsluitend priv en voor een zeer beperkt aantal deelnemers. Voor het tweede jaar op rij worden er stadgeheimen doorverteld. Deelnemers mogen een keer een Stadsgeheim gratis meemaken, en daarna kan men lid worden van een Geheim Verbond om meerdere keren per jaar verrast te worden.
Afgelopen september deelde theatermaker n predikant Jos Brink, met onverwachte roots in Rotterdam, zijn geheim, evenals publicist en columnist Henk Hofland, een geboren Rotterdammer. MMN voegde zich bij het selecte gezelschap rond Mary Sue Siegel, geboren op de prairie van Noord-Amerika en als verhalenverteller in de voetsporen van haar grootvader naar Nederland getogen om stedelingen roots, rituelen, emotionele genezing en verhalen bij te brengen.
De groep van dit keer 13 deelnemers laat zich niet ontmoedigen door het slechte weer en verzamelt zich naast het Architectuur Instituut. Navraag leert dat de meeste deelnemers via mond tot mond reclame op de hoogte zijn gebracht en zich binnen een klein netwerk ophouden. Velen kennen elkaar en laten zich gewillig meevoeren in het kielzog van Mary Sue Siegel die zich vanavond in eerste instantie als verhalenverteller manifesteert. Haar lievelingsplek ligt in het Museumpark en bestaat uit een laantje met populieren die de sterrenhemel als het ware aaien.
Dit keer betreft het een wandeling waarbij de deelnemers de imposante gestalte van Siegel volgen op haar rondgang door een klein stukje Rotterdam. Iedereen hangt aan haar lippen als ze op een paar plaatsen stilhoudt om haar verhaal te doen, dat varieert tussen een beschrijving van haar eigen jeugd en een verhaal over Peace: Er was eens een stam in donker Afrika en als iemand iets misdaan had, werd hij of zij in het midden van de kring gezet en vervolgens gebombardeerd met verhalen van goede daden door de andere stamleden. Met deze vredige boodschap lopen we met Mary Sue mee naar huis, waar haar echtgenoot in de tuin een open vuur heeft aangelegd en waar de deelnemers nogmaals getrakteerd worden op een Jiddisch verhaal over hoe de waarheid zich moest vermommen om beter verteerd te kunnen worden. Het luisteren naar verhalen in een besloten en exclusieve omgeving is een zeer bijzondere en vooral originele ervaring, waar geen special effect tegen opgewassen is.
Tijdens het luisteren naar de verhalen in de achtertuin dringt het straatrumoer van het Witte de With-festival zich steeds meer aan ons op. Het idee om met haar verhalen de stad te healen, wordt op deze manier wel heel concreet. Het gevoel van hier te horen, te wonen en niet meer weg te willen dat zich gedurende de avond van de deelnemers heeft meester gemaakt, wordt nog sterker als brownies, bier en tomatensap worden geserveerd. De interactie tussen verteller en luisteraar doorbreekt het vaste patroon als ook de deelnemers uit zichzelf hun eigen verhaal over Rotterdam beginnen te vertellen. Het werd nog laat en heel gezellig
