Dat het op de site van het Maastrichtse museum om natuurhistorie gaat, is meteen duidelijk door het donkere beeld met bewegende beesten en bloemen. Het mysterieuze beeld van de homepage en de vele doorklikmogelijkheden maken onmiddellijk nieuwsgierig. Er is veel interessante informatie die op een heel overzichtelijke manier is weergegeven. De site houdt de bezoeker met gemak een aantal uurtjes zoet.
De leukste gedeelten van de site zijn de exposities en het kindermuseum. De expositie over geologie bevat prachtige beelden en wetenswaardigheden, het onderdeel dynamiek bestaat uit een horizontaal beeld waarin heel snel ‘iconen’ uit bepaalde perioden schuiven. Het kost even moeite, maar op sommige kun je klikken en zo kun je lezen over konijnen die in de Middeleeuwen door monniken werden gefokt voor consumptie tijdens de vastentijd. Wie dit alles in het echt wil bekijken vindt in het onderdeel tijdelijke exposities jammer genoeg niet welke exposities er dit jaar zijn.
Speelse elementen
Het onderdeel kindermuseum is speels weergegeven met vier gekleurde informatiezuilen waarvan er n je meeneemt in het museum. Door te klikken op een vierkant vizier wordt telkens een bepaalde plek uitvergroot en wordt je van informatie voorzien. Je kunt na je zoektocht een quiz doen die test of je goed opgelet hebt. Wanneer je klikt op een informatiezuil is het niet altijd duidelijk wat je gaat zien, maar dat stoort totaal niet. Leuk is dat er nadat je geklikt hebt een filmscherm naar beneden wordt gerold alsof je in de klas naar een film kijkt waar je zelf de hand in hebt.
De enige kanttekening die er te maken is, is dat de site alleen in het Nederlands is. Jammer, want hoewel de site over de natuurhistorie van Maastricht gaat, is het voor anderstaligen ook interessant te zien wat de tijd met je omgeving doet. De veelheid aan informatie, het mooie beeldmateriaal en de afwisselende manier van weergeven blijven boeien en nodigen zeker uit het museum te bezoeken. Niet in de laatste plaats om een aantal dingen op ware grootte en driedimensionaal te bewonderen.
Virtueel museum
De site Archeoweb Antwerpen heeft ook gekozen voor een donkere binnenkomer, zij het met enkele elementen in frisse kleuren. De archeologische dienst van de havenstad legt veel van Antwerps verleden bloot in een virtueel archeologisch museum. De zeer verzorgde en modern uitziende site snoert de mond van mensen die archeologie ‘stoffige materie’ noemen!
De makers hebben het boeiende verleden van de stad vastgelegd in een soort kaartenbak met objecten, opgravingsites, tijdvakken en themas De bezoeker hoeft niet te schrikken van de veelheid hiervan; hij of zij krijgt in enkele rondleidingen het verleden op een presenteerblaadje aangereikt.
Spannender is het om zelf te grasduinen in het archief. Archeologie is tenslotte ‘speuren, verzamelen en ontdekken’, dus biedt de site ook andere zoekingangen. Door slimme onderlinge verbanden reist de bezoeker langs aardewerken braadpannen via hygine in de Middeleeuwen naar injectiespuiten en misbaksels van pottenbakkers.
Elke pagina heeft een tekst met een afbeelding. De doelgroep die volgens de introductie ook bestaat uit genteresseerden zal wel moeite hebben met veel teksten die veel jargon bevatten. Een archeologische woordenlijst had het geheel kunnen verduidelijken. De afbeeldingen maken de tekst luchtig en vragen erom vergroot te worden. Om de objecten goed te bekijken zul je toch een van de tentoonstellingen uit de agenda moeten bezoeken.
Succesformule
Wat maakt deze sites nu zo interessant?
Het is het samenspel tussen inhoud en vormgeving. De schat aan informatie in tekst en beeld geeft de site bestaansrecht. Daarnaast is het de verdienste van de (interactie)ontwerper deze bulk smaakvol te ontsluiten en verbanden te leggen. Het is de reden dat een andere site van Nederlandse makelij over het werk en leven van Jeroen Bosch, vorig jaar nog een Europese multimediaprijs kreeg. De site als smaakmaker voor een tentoonstelling kan weer meer mensen naar het museum lokken!
