Trekt het Lowlands-festival zo`n 55.000 bezoekers, de website ontvangt een veelvoud daarvan aan unique visitors. Dat is op zich niet zo gek: er zijn veel meer mensen in Nederland die Lowlands een leuk of interessant evenement vinden en daar wat informatie over willen, dan dat er mensen zijn die ook echt een kaartje kopen. En gelukkig maar. Maar de voorbije jaren viel het op dat er meer aan de hand was.
Niet alleen verschenen her en der op internet Lowlands fansites, MSN-communities,
MySpace- of Hyves-groepen, ook in de echte wereld bleek een groeiende Lowlands community te leven met Lowlands pre-parties, Lowlands-reuniefeestjes en nog veel meer. Daarnaast trokken de bezoekcijfers van onze eigen website mijn aandacht. Zo heeft de Lowlands-website in de maand december wanneer er absoluut niets te zien valt en er meestal slechts 1 schamele webpagina on line blijft, de zgn. placeholder nog steeds meer dan 20.000 unieke bezoekers per week. Twintigduizend mensen die komen kijken naar een logo en de data voor het komende jaar want dat is alles wat er op zo`n placeholder te zien valt. Blijkbaar zijn er heel veel mensen die Lowlands niet alleen in augustus, maar ook tijdens de rest van het jaar in hun hart dragen. Lowlands lijkt in de afgelopen jaren een soort merk geworden dat een bepaalde culturele interesse en een bepaalde lifestyle van een vrij grote groep jonge mensen afdekt of vertegenwoordigt.
Kortom, daar moest meer mee te doen zijn.
Bij wijze van test namen we voor Lowlands 2006 een eerste voorzichtige stap door websitebezoekers de kans te geven een eigen profiel op de website aan te maken waarmee ze niet veel meer konden dan 4 fotootjes uploaden en een gepersonaliseerd tijdschema samenstellen en uitdraaien. Meer dan 5.000 Lowlanders maakten zo`n profiel aan. Dat was een aardige start qua aantallen, maar belangrijker: het leverde een aanstekelijke bonte boel op op de Lowlands website. Plotseling kreeg het Lowlands-publiek een gezicht en dat zorgde voor veel voorpret. Tijdens het festival zelf produceren we elke festivaldag een dagkrant met programma-updates en sfeerverslaggeving, de Daily Paradise, drie edities in totaal. In 2006 financierde hoofdsponsor Grolsch een vierde editie van de Daily Paradise, die gevuld was met niets anders dan honderden portretfotos van Lowlandsbezoekers tijdens de voorafgaande festivaldagen. Op maandagochtend werden er 30.000 uitgedeeld aan vertrekkende festivalgangers. Maar veel opvallender: in de weken en maanden na Lowlands werd deze vierde Daily Paradise meer dan 50.000 keer in digitale vorm gedownload van de site van LiveXS, het popmagazine dat de productie van onze publicaties verzorgt. Er zijn dus veel meer mensen die deze krant in huis hebben, dan dat er bezoekers op het festival aanwezig waren.
Deze en nog veel meer andere voorbeelden, die ik hier nu niet vermeld wegens plaatsgebrek, deden ons nog sterker beseffen wat we eigenlijk al jaren wisten: Lowlands is voor veel jonge mensen veel meer dan alleen die drie dolle dagen in Biddinghuizen. In 2000 had het festival al eens ernstig onderzocht of deze onzichtbare community gefaciliteerd kon worden met een site die het hele jaar door actief zou zijn, maar toen was de prille e-business wereldwijd net in elkaar gestort en bleek dit niet financieel haalbaar. Nu wel.
Toen kwam de vraag: hoe? Moesten wij van www.lowlands.nl voor 2007 inderdaad een volwaardig social network-site gaan maken? En waarom zouden we dat willen als MySpace en Hyves al bestaan? Heeft het zin het wiel opnieuw uit te vinden?
Het antwoord anders zat u nu niet dit verhaal te lezen was dus ja. Dat heeft wel degelijk zin. MySpace en Hyves zijn geweldige websites. En ze hebben ook elk hun eigen Lowlands-groepen die zeer populair zijn. Het probleem met MySpace en Hyves is echter dat ze niet doen wat ze pretenderen te doen: namelijk, je in contact brengen met gelijkgezinden die je nog niet kende. Toch niet echt. Tuurlijk vind ik het te gek dat Jessica Simpson mijn vriendin is op mijn MySpace-pagina, maar de kans dat ik haar ooit ook echt ontmoet, blijft erg klein. De rest van mijn MySpace-vrienden kende ik al via het echte leven. Of het zijn vrienden van vrienden die ik anders wel via een feestje had ontmoet. Of het zijn mensen die ik niet ken en van wie ik eigenlijk ook niet meteen een reden kan bedenken waarom ik ze wl zou willen kennen. MySpace en Hyves is een soort van vriendjes sparen for the sake of it. En dat is lachen, zeker, maar slechts voor heel even. Een online sociaal netwerk moet geen weerspiegeling zijn van je echte leven, net zomin als het je echte leven kan vervangen. Een goede social network site faciliteert je echte leven en geeft er een meerwaarde aan.
De bewijzen voor deze stelling komen momenteel overal als paddenstoelen uit de virtuele grond gerezen: de niche social networks zijn in opkomst en ze zijn zeer succesvol. Last.fm en VPROs 3voor12 (sinds kort uitgebreid met een community-gedeelte) richten zich op muziekliefhebbers, Xing/OpenBC of Meetup.com op mensen die zaken willen doen, Upcoming.org helpt wie interessante (zakelijke) evenementen zoekt, enzovoort…
Waarom zijn ze succesvol, in zoverre dat sommigen zelfs (gedeeltelijk) betalende diensten (kunnen) zijn? Omdat ze mensen bij elkaar brengen die iets specifieks zoeken (goeie nieuwe muziek, business opportunities) en deze mensen ook de kans geven deze voorkeuren in detail aan te geven zodat je niet in contact komt met iemand die wat aanbiedt wat je niet zoekt. Ze zijn, kortom, efficint in schril contrast met MySpace en Hyves. Een week nadat ik mijn account bij Xing/Open BC had geactiveerd, had ik zo al 10 contacten gelegd met mensen die ook cht wat interessants voor me hadden en die ik in het echte leven wellicht nooit was tegengekomen. Het zijn netwerken voor mensen die een passie of interesse of levensstijl met elkaar delen en die mensen tools ter beschikking stellen om efficint op die interesse in te zoomen zo is elk contact op zijn minst al een contact met iemand die cht genteresseerd is in wat jij hen kan vertellen.
Het hele internet wordt steeds efficinter omdat het werkt bij gratie van de wet van de grote getallen: hoe meer mensen informatie achterlaten over een bepaald onderwerp, hoe correcter de informatie over dat onderwerp wordt. En dus worden ook de wensen van de gebruiker steeds specifieker. Was je een jaar geleden nog blij dat je 100 vrienden gemaakt had op Hyves, dan wil je nu niet alleen 100 vrienden nee, je wil 100 vrienden die net als jij van bijvoorbeeld muziek houden en niet alleen van muziek, maar van een bepaalde stroming muziek en die jou daar wat zinnigs over kunnen vertellen of je in contact kunnen brengen met nieuwe gelijkaardige muziek. Zo werkt Last.fm. Allemaal gesneden koek voor wie The Long Tail (van Chris Anderson) gelezen heeft, maar de muziekindustrie daargelaten de culturele sector is alleszins nog niet wakker.
Ik geloof dat Lowlands het in zich heeft om een platform te zijn voor jonge, op cultureel vlak avontuurlijke mensen. Ik denk dat het festival een ontmoetingsplek kan zijn, ook tijdens de rest van het jaar. En wat is er nu efficinter dan die functies te laten vervullen door de doelgroep waarvoor ze bedoeld zijn? Wie kan nu beter grapjes maken die Lowlanders leuk vinden? Concerten tippen die Lowlanders niet willen missen? Kortom, wie weet het best wat een Lowlander wil? De Lowlanders zelf natuurlijk.
Dat dit leuk is voor de festivalgangers lijkt duidelijk. Maar wat heeft de Lowlands-organisatie dan aan zon social network en het feit dat haar bezoekers elkaar leren kennen en helpen? Nou, hebt u even? Het geeft ons inzicht in wat er leeft onder ons publiek, het versterkt de sfeer tijdens het festival, het biedt mogelijkheden om op termijn niche-marketing te bedrijven binnen de community, het versterkt de trouw van het publiek aan Lowlands en verkleint dus de mate waarin het festival afhankelijk is van de grillen van grote pop acts, het is een (op dit moment kleine, maar later wellicht veel grotere) bron van inkomsten, het biedt onze sponsoren betere en efficintere tools om ons publiek te bereiken, het versterkt de kracht en het bereik van het merk Lowlands, enzovoort enzovoort.
En vervangt u het woord Lowlander vooral naar eigen inzicht en vermogen door andere termen zoals stand-up comedy-liefhebber, theaterbezoeker, fashion victim, … Want het principe is natuurlijk in de hele culturele sector toepasbaar. De vraag is alleen waarom het zo lang duurt voordat het gebeurt.
Dus dat is wat wij gaan doen, en dat is waarom. Een website die Lowlanders de kans geeft zich te laten zien en tegelijk voortdurend, op basis van voorkeuren, Lowlanders aan elkaar voorstelt. Deze community, die we de naam LLOWLIFE hebben meegegeven, zal het hele jaar on line blijven en stelselmatig worden uitgebreid met nieuwe grappen en grollen. Wat onze bezoekers ermee doen, is aan hen. En wat wij als organisatie ermee kunnen, zal blijken uit wat de bezoekers ermee doen. Maar wat vast staat is: ze hebben allemaal al zeker n ding met elkaar gemeen en dat is Lowlands. En dat is dus alvast n ding meer dan ik gemeen heb met Jessica Simpson.
